احمد صادقی؛ محمد خدابخشی؛ زینب میرقاسمی
دوره 2، شماره 3 ، آذر 1400، ، صفحه 268-284
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر جهتگیری فناوری بر عملکرد صادراتی با تأکید بر نقش میانجی استراتژیهای نوآوری (اکتشافی و بهرهبردارانه) و تعدیل گر مسئولیت اجتماعی شرکتهای صادرکننده محصولات شوینده انجام شده است.روششناسی پژوهش: این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ روش اجرا و نحوه گردآوری دادهها، توصیفی - همبستگی و از شاخه ...
بیشتر
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر جهتگیری فناوری بر عملکرد صادراتی با تأکید بر نقش میانجی استراتژیهای نوآوری (اکتشافی و بهرهبردارانه) و تعدیل گر مسئولیت اجتماعی شرکتهای صادرکننده محصولات شوینده انجام شده است.روششناسی پژوهش: این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ روش اجرا و نحوه گردآوری دادهها، توصیفی - همبستگی و از شاخه معدلسازی معادلات ساختاری است. جامعه آماری پژوهش شامل تولید کنندگان و صادر کنندگان محصولات شوینده و بهداشتی در ایران بوده است. برای گردآوری دادهها، از پرسشنامه با سؤالات بسته مشتمل بر 22 گویه استفاده گردید. روایی پرسشنامه با تکنیک تحلیل عاملی تأییدی و پایایی آن نیز با روش ضریب آلفای کرونباخ مورد بررسی و تأیید قرار گرفت. جهت تحلیل دادهها از رویکرد معادلات ساختاری و نرم افزار Amos استفاده شد.یافتهها: یافتههای پژوهش نشان میدهد که جهتدهی فناوری از طریق نقش میانجی نوآوری بر عملکرد صادراتی صادرکننده محصولات شوینده بر عملکرد صادراتی اثر دارند. با نوآوری بهرهبردارانه و نوآوری اکتشافی در شرکتهای صادر کننده محصولات شوینده دارای رابطه مستقیم است. همچنین مسئولیت اجتماعی بر رابطه جهتدهی فناوری انواع نوآوری (بهرهبردارانه و اکتشافی) اثر تعدیل گری مثبت دارد به عبارت بهتر در سطوح بالای آن، جهتدهی فناوری و انواع نوآوری دارای رابطه دوطرفه قویتری بودند.اصالت/ارزش افزوده علمی: راهبردهای جهتگیری از طریق استراتژیهای نوآوری اکتشافی و بهرهبردارانه موجب بهبود عملکرد صادراتی میشوند. بر این اساس صادر کنندگان محصولات شوینده و بهداشتی برای موفقیت بیشتر در صادرات، ضمن استفاده از فناوریهای در سطح بالا، باید بر دو استراتژی نوآوری اکتشافی (توسعه دانش جدید) و بهرهبردارانه (پالایش دانش موجود) تأکید بیشتری داشته باشند.